Hiperurykemia a inne schorzenia

Podwyższone stężenie kwasu moczowego w surowicy skorelowane jest ze zwiększoną częstością zachorowania na inne choroby cywilizacyjne.

U pacjentów z hiperurykemią występuje zwiększone ryzyko rozwoju cukrzycy typu 2. Okazuje się również, że stężenie kwasu moczowego w surowicy może wzrastać w przypadku upośledzonej tolerancji glukozy jeszcze długo przed wystąpieniem objawów cukrzycy. Wraz z postępem choroby poziom kwasu moczowego w surowicy ulega normalizacji, co niestety nie oznacza poprawy, a jest jedynie oznaką upośledzenia funkcji nerek. Zaburzeniu ulega selektywne odzyskiwanie istotnych dla organizmu substancji podczas procesu filtracji w nerkach.

Częstość występowania hiperurykemii u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym waha się w zależności od badania od 3% do 54%, co kilkakrotnie przewyższa analogiczne wartości w populacji ogólnej, które wynoszą 0,5-14%. Z jednej strony za stan taki odpowiadają zaburzenia metaboliczne stymulowane zbyt wysokim ciśnieniem, a z drugiej źle dobrane leczenie. Moczopędne leki tiazydowe, powszechnie stosowane w leczeniu nadciśnienia, zwiększają poziom kwasu moczowego w surowicy. U pacjentów z nadciśnieniem stężenie kwasu moczowego w surowicy jest pomocnym wskaźnikiem oceny postępu choroby podstawowej oraz dodatkowo rozwoju niewydolności nerek. Okazuje się, że zbyt wysokie ciśnienie krwi pogarsza funkcjonowanie nerek, co upośledza usuwanie metabolitów z organizmu. Do ich zatrzymania bezpośrednio przyczyniają się zmniejszenie przesączania kłębuszkowego, nasilenie przeciwtransportu litowo-sodowego, wzrost reabsorpcji zwrotnej sodu i insulinooporność. Natomiast podwyższony poziom kwasu moczowego przyspiesza rozwój nadciśnienia poprzez zaburzenie nerkowych mechanizmów odpowiedzialnych za kontrolę ciśnienia i aktywności układu współczulnego oraz uszkodzenie naczyń nerkowych. W ten sposób dochodzi do efektu błędnego koła, w którym postęp choroby może być zatrzymany jedynie poprzez dobrą diagnozę i indywidualnie dobrane leczenie.

Wzrost wartości kwasu moczowego we krwi jest silnie powiązany ze zwiększeniem ryzyka rozwoju choroby niedokrwiennej serca. W badaniach klinicznych wykazano, że wzrost kwasu moczowego o 60 µmol/l zwiększa ryzyko choroby niedokrwiennej u kobiet o 48%. Wyniki tego badania można przełożyć na pozostałe grupy chorych. Efekt ten tłumaczony jest dwoma mechanizmami działania. Po pierwsze kwas moczowy zwiększa agregację płytek, a po drugie ma negatywny wpływ na wytwarzanie tlenku azotu w ścianach naczyń, co odpowiada za postęp zmian miażdżycowych. Proces ten przyspieszany jest przez współistniejące zaburzenia gospodarki lipidowej w postaci hipercholesterolemii i hipertrójglicerydemii, które należą również do czynników ryzyka rozwoju dny moczanowej.

Poniżej możesz dodać swój komentarz.


Musisz mieć włączone javascript, aby wyświetlać komentarze.